Na súa bárbara xestión do conflito da Xustiza todo son desgracias. Os máximos responsables políticos da xustiza e da negociación colectiva na función publica quedan desautorizados e queimados como negociadores. Os traballadores da Xustiza, que eran un corpo unido con interlocutores claros con quen negociar, agora comparecen divididos e enfrontados e sen interlocutores claros con quen pactar como recuperar o máis eficazmente posible o tempo e os danos causados. Os xulgados seguen asfixiados polo retraso e o bloqueo pero agora, ademais, quedamos sen axentes representativos con quen acordar unha estratexia de axilización e desbloqueo.
Rueda, o Bárbaro, pode exhibir as cabezas de dous presidentes do comité de folga e o impresionante éxito de empezar ofrecendo noventa euros e acabar firmando por case un 70% máis.